Dokladnie miesiac temu napisalem na blogu notke zapowiadajaca nasz wyjazd do Tunezji. Ile sie wtedy nakasowalem komentarzy podwazajacych prawdziwosc wyjazdu, ile bylo narzekan, ze Tunezja to beznadziejne miejsce, a ile bylo watpiacych w to, ze da sie z tego wyjazdu napisac cos fajnego. Ha! Sam na poczatku przebakiwalem, ze napisze wam jedna(!) notke, w ktorej opowiem co sie dzialo przez dwa tygodnie.
Pozostaly juz tylko trzy notki. Wsrod nich opis ostatnich dni, w tym – moja zemsta na Andrzeju (pamieta ktos za co?), o ile Andrzej bedzie rozmowny to opowiem wam o jego ostatnim spotkaniu z miloscia zycia (to spotkanie wlasnie trwa), nie obiecuje, ale byc moze zdobede sie na wrzucenie Madame Tunisja i wszystko skonczy sie notka w poniedzialek wieczor.
Marudziliscie w komentarzach i mailach, ze nie pisze wszystkiego, ja odpowiadalem, ze na wszystko nie starcza mi miejsca i czasu i wybieram najlepsze.
Fotorelacja z wyprawy na najwiekszy, najbrudniejszy, najdziwniejszy i najstraszniejszy bazar w Sousse.
Czesc druga „Wyprawy na Sahare”
Dochodzi 3 nad ranem gdy pisze te slowa. Jestem gdzies przy granicy z Algieria, wokol mnie chodza podejrzliwi arabowie, ktorzy w kazdej chwili moga odkryc moj podstep. Nie ma juz ze mna Andrzeja, nie wiem gdzie i kiedy sie spotkamy, ale wiem, ze nie moge tutaj na niego czekac. Wyprawa na Sahare bedzie cudowna przygoda jesli dobrze sie skonczy, a w tej chwili nie mam pojecia gdzie i z kim bede za kilka godzin. Byle jak najdalej od tego cholernego piachu…
Dzis notka odpoczynkowa od glupstw, ale za to krajo-hotelo-narodoznawcza. Swietnie mi sie to pisalo i licze, ze wam takze przypadnie do gustu, zwlaszcza, ze w piatek rano jedziemy na Sahare i kolejne teksty beda chyba w podobnym klimacie.
Kocham kafejke, z ktorej do was pisuje.
Czytaj więcej
Dzisiejsza notka to jeszcze opis niektorych wydarzen z weekendu, czyli pierwszego i drugiego dnia pobytu w Tunezji. O ile podczas lotu i w pierwszym dniu troche za bardzo przeginalismy, o tyle po tej notce mam nadzieje, ze odbierzecie nas jako wesolych, ale stonowanych i znajacych granice przyzwoitosci ludzi, bowiem naprawde zaczelismy brac na wstrzymanie i robimy wszystko, zeby nie przeginac.
Czytaj więcej
Nie będzie żadnych szumnych zapowiedzi, bo Ci, którzy czytają mnie od dawna, uśmialiby się na głos słysząc zdania o kolejnych zmianach na blogu. Zmiany zapowiadałem w kwietniu i czerwcu 2006 r., w styczniu i listopadzie 2007r., w połowie 2008, rok później w 2009 r. i nawet w ubiegłym roku w lipcu. Taka to już moja tradycja, z którą chcę zerwać. Nie powiem wam jaki będzie blog i czym on będzie. Maleńką podpowiedź dojrzycie na samym dole prawej szpalty. Nie klikajcie tam. Jeszcze puste są te miejsca, ale one wyznaczą kierunek rozwoju www.kominek.in.
Czytaj więcej
