„Kocha sie nie za coś, tylko za nic, wbrew wszystkiemu”. Słowa te kiedyś powiedział ks. Twardowski i są powtarzane przez dzisiejsze pokolenie zbuntowanych nastolatków i notorycznych samotników, tęsknym wzrokiem szukających prawdziwej miłości.
Ten stary dziad w końcu umarł – pomyślałem sobie przechodząc obok jednego z placu zabaw, na których będąc małym Kominkiem uczyłem się najpierw stawiać babki z piasku.
Wszyscy tego doświadczamy. Ta chwila zmienia wszystko. Czasami z sympatii przechodzi w nienawiść, czasami z miłości w obojętność, najczęściej jednak kończy się rozczarowaniem, które budzi nas z uczuciowego letargu ślepej fascynacji.
Jeśli na waszej drodze stanie ktoś, kto powie wam, że pieniądze nie dają szczęścia – grzecznie zignorujcie tę biedną osobę, albo dajcie jej po ryju.
Wiem, że to będzie trudne, ale postarajcie sobie wyobrazić, że istnieje coś takiego jak piękna, samotna kobieta oraz przystojny samotny mężczyzna.
Czy choć raz pomyśleliście, jak wy byście się czuli, gdyby wasz partner, szczęście waszego życia, ta najważniejsza istota, wasza druga połówka, słodka kruszynka, żabcia, sznureczek, gucio, misio… pojechał na Przystanek Woodstock?
Dziś tekst dla tych nielicznych, którzy lubią dłuższe, poważniejsze teksty. Brakowało mi takiego podczas relacji i choć wiem, że dla wielu z was powieje nudą, uznałem, że to, co w nim jest, jest ważne.
Wzruszyłem się, widząc Maradonę na trenerskiej ławce. Zawsze miałem słabość do tego człowieka. Pewnie dlatego, że ponad 20 lat temu mały Kominek był małym Maradoną, a duży Maradona był jedynym zagranicznym piłkarzem, jakiego znałem.
Jeśli jest nam źle w związku, czujemy się niespełnieni, zastanawiamy czy warto kontynuować związek, który średnio rokuje na przyszłość powinniśmy podjąć jedną konkretną decyzję: w żadnym wypadku nie odchodzić od partnera.
Przeczytajcie poniższy tekst i zapomnijcie o nim. Nie róbcie nigdy tego testu. Uwierzcie mi – wolicie żyć w błogiej nieświadomości.
